De heer Eijgenraam is actuaris. Hij besprak of er in het komende pensioenstelsel voldoende kan worden geïndexeerd. Het bijbenen van een inflatie van 2% lukt net. De heer Eijgenraam refeerde aan onderzoek van Confident B.V. dat uitlegt waarom koopkracht van gepensioneerden in het nieuwe stelsel niet verbetert ten opzichte van het huidige stelsel:
https://www.confidentbv.nl/pensioenakkoord/koopkrachtbehoud-onderzoek/
In 2008 is de AEX met 52% gedaald. Als we 50% van de pensioenpot in aandelen moeten beleggen om gemiddeld een inflatie van 2% te kunnen bijbenen, dan daalt het pensioen in dat jaar met 50% van 52% = 26%.
Hoe aanvaardbaar is het als er af en toe een jaar komt waarin het pensioen met een kwart wordt gekort? Of zelfs als we de voorzichtigste beleggingsmix kiezen. Dan hebben we het over een 70/30 mix waarbij 70% van het vermogen wordt belegd in vastrentende waarden en 30% wordt belegd in aandelen. Hier verliezen we dus 30% van 52% van het pensioen. Dat is nog altijd 15%. Bij een voorzichtig beleggingsbeleid kan het pensioen wel een keer met 15% worden gekort.
En is dat dan het ergste? In de dotcom crisis van 2001 is de AEX zelfs van rond de 700 naar iets meer dan 200 gedaald. Reken maar uit. Over de huidige inflatie of inhaalindexatie zullen we het dan helemaal maar niet hebben.
De heer Eijgenraam bedacht een nieuw risicomodel: Risicobeheer op Lange Termijn (ROL). Het huidige Financieel Toetsingskader (FTK) voor pensioenfondsen bevat volgens de heer Eijgenraam belangrijke denkfouten die hij in zijn eigen model repareert. Bijvoorbeeld, de focus van het FTK op risico’s op de korte termijn terwijl de verplichtingen van pensioenfondsen tientallen jaren belopen. Verder definieert FTK risico als het risico dat het eigen vermogen van het pensioenfonds onder een bepaald niveau komt. Maar het belang van deelnemers is niet een zo groot mogelijk vermogen van het fonds; het belang van de deelnemer is gelegen in zijn pensioen.
De heer Eijgenraam stelt een financieel model voor dat is gebasseerd op specifieke kenmerken per pensioenfonds. Ieder pensioenfonds hanteert een rekenrente om de waarde van de verplichtigen mee te bepalen vanuit het begrotingsperspectief van het pensioenfonds: hoeveel geld is er nodig om de pensioenen in een jaar te kunnen uitkeren. Op basis van de begroting worden de benodigde beleggingen vastgesteld. Er geldt voor de zekerheid een buffer. Als die buffer in een jaar niet is gebruikt, kan de buffer worden aangewend om de pensioenaanspraken en -rechten te indexeren.
De heer Eijenraam is hierover in gesprek met Kamerleden. Hij zoekt via de stichting ROL donateurs om een juridisch, actuarieel en beleggingsdeskundig accuraat document voor een wetsvoorstel te kunnen indienen bij Kamerleden.
Meer informatie: info@rol-pensioenfondsen.nl